Relaksacja jest taką formą działania rozluźniającego, w którym następuje równocześnie odprężenie fizyczne oraz psychiczne człowieka.

Istnieje wiele form metod uzyskiwania stanu relaksu, m.in. tzw. treningi relaksacyjne, które stosowane są zarówno w muzykoterapii, jak i w różnych formach psychoterapii. Najbardziej popularnym i cenionym jest trening progresywny E. Jacobsona, a także trening autogenny J. H. Schultza.

Głębszą formą relaksacji z efektem odprężenia porównywanym z wypoczynkiem po śnie, są wizualizacje, prowadzone najlepiej z podkładem muzycznym. Jednakże relaksacja nie musi odbywać się przy muzyce, choć jest zalecana ze względu na ograniczanie niepotrzebnych bodźców zewnętrznych, rozpraszających pacjenta. Mogą jej towarzyszyć również śpiew ptaków, szum morza lub jedynie głos terapeuty. Pacjent przyjmuje pozycję leżącą na karimacie, najlepiej w luźnym, wygodnym ubraniu.

Relaksację zaleca się szczególnie osobom, mającym problemy ze snem lub z zasypianiem, żyjącym w stałym napięciu, doświadczającym napadów lęku panicznego, mającym częste bóle głowy, rozstroje żołądka, zmagającym się z chorobami psychosomatycznymi, jak również żyjącym w przewlekłym stresie lub chronicznym niepokoju.

W DARze relaksacja prowadzona jest dla młodzieży i osób dorosłych.